Πτώμα έγινα!
Πρώτα βγήκε ο σκηνοθέτης. Έκανε μια κίνηση με το χέρι σαν να μετράει το κοινό και είπε "ok!there's enough of you". (την αλήθεια; δεν ήμασταν και πολλοί!)
Μετά, σαν μια πρώτη γεύση από αυτό που θα ακολουθούσε, προβλήθηκε ένα 4λεπτο μίνι ταινιάκι "Man in Love". Δεν θα επεκταθώ, η φωνή της σκέψης μου όμως είπε "Ηθελα να 'ξερα τι σκεφτόταν όταν το έγραφε..." Πάντα έχει δίκιο!
Τέλος, άρχισε η ταινία. Ήταν δύο αγοράκια, μετά ήρθε κι ένα τρίτο (ΟΧΙ, δεν μπορεί να ήταν κοριτσάκι). Ήταν ο μπαμπάς, ήταν οι κούκλες βιτρίνας, ήταν και ο υπάλληλος. Είχε απόλυτη ησυχία. Εντάξει είχε και κάποιους διαλόγους, είχε και μουσική υπόκρουση ενίοτε (από αυτή που δε μ'αρέσει). Ααα, εμφανίστηκε κι ένα κουτάβι. Και μετά δεν έγινε τίποτα και η ταινία τελείωσε. Αυτό!
Παρακολουθώντας έμαθα ότι στη Μαλαισία μιλούν τη διάλεκτο Mandarin, ότι οδηγούν με το τιμόνι δεξιά σαν τους Εγγλέζους και ότι το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι οικτρό, μη μιλήσω για την ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών.
Γενικώς, ήταν μια κακή επιλογή ταινίας, από αυτές όμως που επιβεβαιώνουν την έννοια του Φεστιβάλ...! Εναλλακτικό, πειραματικό... φεστιβαλικό! Δε μετάνοιωσα, ίσα ίσα πέρασα καλά!
Για σήμερα το πρόγραμμα έχει κάτι εξίσου πειραματικό. Let's see!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου