No Music - No Life

Δε θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ τη ζωή μου χωρίς μουσική. Κάθε μέρα που ξυπνάω, το χέρι πάει από μόνο του στο κουμπί του ραδιοφώνου.

Τι θέλω να ακούσω σήμερα; Η μέρα είναι ηλιόλουστη. Βάζω ένα χιτάκι και παρασύρομαι στο ρυθμό. Η μέρα είναι μουντή και βροχερή. Βάζω την αγαπημένη μου μπαλάντα. 

Και στο αυτοκίνητο, στο λεωφορείο, στο δρόμο που περπατάω εξακολουθώ να ακούω μουσική. Κάποιες φορές παρασύρομαι και κουνάω το κεφάλι. Άλλες φορές πάλι, σιγοτραγουδώ. Και καμιά φορά... καμιά φορά νοιώθω βλέμματα στραμμένα πάνω μου, να με παρακολουθούν με περιέργεια. "Μα πού τη βρίσκει την όρεξη πρωί πρωί;" 

Σου το λέω όμως και πάλι: δε ζω χωρίς μουσική. Κι αν εσύ πιστεύεις πώς η μουσική είναι μόνο για τα πάρτι, τα γλέντια και τα μπουζούκια, προσπάθησε να αναθεωρήσεις! Άκου μουσική, παίξε μουσική, τραγούδα στην πιο απίθανη στιγμή. Και μετά έλα να μου πεις, αν κι εσύ μπορείς να ζήσεις πλέον χωρίς μουσική!

*random κείμενο για τις ανάγκες του σεμιναρίου Αγωγής Προφορικού Λόγου. 
Πυλαία, 23/1/20

Για ένα όνειρο ζούμε

Έχει αρκετό καιρό που δεν βλέπω όνειρα. Γιατί δεν κοιμάμαι. Έχει όμως αρκετό καιρό που ζω το όνειρο. Ώρες ώρες ψάχνω κάποιον να με τσιμπήσει για να βεβαιωθώ πως είναι αληθινό. Είναι.

Το όνειρο είναι κουραστικό, να ξέρεις. Νιώθεις μια υποχρέωση να το ζήσεις στο έπακρο. Άλλωστε εσύ είσαι που το θέλησες.
Το όνειρο είναι αυτόνομο. Από σένα χρειάζεται μόνο μια σπίθα για να πάρει μπρος κι έπειτα ακολουθεί μόνο του το δικό του δρόμο. Σε πάει εκεί που θέλει, εσύ απλά ακολουθείς.
Το όνειρο είναι συνεχές. Άπαξ και ξεκινήσει δεν έχει τελειωμό. Ούτε γυρισμό.
Κάποτε θα προσπαθήσουν να σου γκρεμίσουν το όνειρο. Οι συνθήκες που αλλάζουν χωρίς προειδοποίηση, τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω σου, οι άνθρωποι που το δικό τους όνειρο συγκρούεται με το δικό σου. Κανείς δε μπορεί όμως! Αν δεν το επιτρέψεις! 😊


Μη μου δίνεις σημασία. Τα λέω όλα αυτά στον εαυτό μου για να είμαι προετοιμασμένη γι αυτά που έρχονται.

2020

Έκανα ένα post στο Facebook τις προάλλες και μ' άρεσε. Το αντιγράφω λοιπόν εδώ για να μην παραπέσει, μη χαθεί μέσα στο πλήθος αναρτήσεων, διαφημίσεων και λοιπών ψηφιακών προϊόντων.

Αγαπητέ φίλε, αγαπητή φίλη, αγαπητέ εαυτέ, τώρα που καταλάγιασε το κύμα των ευχών άκου αυτό: τις προηγούμενες μέρες τίποτα δεν άλλαξε. Τα θέματα που σε απασχολούν είναι τα ίδια, οι μικρές καθημερινές τραγωδίες θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν, τοξικοί άνθρωποι θα βρίσκονται πάντα γυρω σου. Κανένα "νέο έτος" δεν μπορεί μαγικά να τα εξαφανίσει. Γι αυτο, αν θέλεις κάτι να αλλάξει, άλλαξε εσύ. Κλισέ, το ξέρω, αλλά ΓΙΝΕ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ. Και να θυμάσαι οτι μαζί με τα "κακά" θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και τα καλά: οι φίλοι, οι γιορτές, η χαρά που προσφέρει ένα ταξίδι, ένα βιβλίο, ενα νεο κατόρθωμα του παιδιού σου, αλλά και όλα αυτά τα μικρά και αναπάντεχα στιγμιότυπα που σε κάνουν να χαμογελάς κάθε μέρα! Καλή Χρονιά!