31 Μαρ 2009

Lights off!

Όλη την προηγούμενη εβδομάδα μας προέτρεπαν να σβήσουμε τα φώτα για μια ώρα, την "Ώρα της Γης". "Οι πολίτες να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη μάχη κατά των κλιματικών αλλαγών", ήταν το μήνυμα που έφτασε στα μάτια και τα αυτιά μας μέσα από τηλεοπτικά σποτάκια, e-mails, μέσα από το facebook, μέχρι και με σχετικό sms στο κινητό.

Σήμερα όμως, ώρα 9 και τέταρτο το πρωί, τα φώτα στις κολώνες της Τσιμισκή ήταν ακόμα αναμμένα. Μιας και η ώρα άλλαξε, μήπως πρέπει να αναλάβει κάποιος να ρυθμίσει τους χρονοδιακόπτες;

22 Μαρ 2009

Brand new..."White Lies"

Μια από τις αλλαγές των τελευταίων ημερών έχει να κάνει με τον ήχο που αφήνω να χαϊδευει τα αυτιά μου.
Οι White Lies φρέσκια -σχεδόν τυχαία- ανακάλυψη έχουν κερδίσει δικαιωματικά τα megabytes που τους αναλογούν στο mp3 μου και το ομότιτλο τραγούδι, "To lose my life", έχει σφηνώσει στο μυαλό μου για τα καλά... Χμ, καθόλου άσχημα για πρώτο album!

17 Μαρ 2009

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι

Ένα ακόμα βιβλίο μπαίνει στη στοίβα με τα διαβασμένα κι εγώ ξαφνικά αισθάνομαι κατά ένα εκατομμυριοστό πιο σοφή. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα, όπως μου αρέσει να κάνω. (αν και αυτή τη φορά το απόσπασμά μου δεν είναι χαρακτηριστικό ούτε του συγγραφέα, ούτε του τρόπου γραφής).

"Καθισμένος στο κρεβάτι κοιτάζει τη γυναίκα του που ήταν ξαπλωμένη πλάι του και του έσφιγγε το χέρι μες στον ύπνο της. Δοκίμαζε έναν ανεξήγητο έρωτα γι αυτήν. Τη στιγμή εκείνη ο ύπνος της πρέπει να ήταν πολύ ελαφρύς γιατί άνοιξε τα μάτια και τον κοίταξε με ένα βλέμμα αγριωπό.
-Τι κοιτάζεις; τον ρώτησε.
Ήξερε ότι δεν έπρεπε να την ξυπνήσει αλλά να την ξαναφέρει στον ύπνο. Προσπάθησε να της απαντήσει με λέξεις που θα άναβαν στη σκέψη της τον σπινθήρα ενός νέου ονείρου.
-Κοιτάζω τα αστέρια, είπε.
-Μου λες ψέματα, δεν κοιτάζεις τα αστέρια, κοιτάζεις χάμω.
-Αφού είμαστε στο αεροπλάνο, τ'αστέρια είναι από κάτω μας.
-Α! Α!, έκανε η Τερέζα. Έσφιξε ακόμα πιο δυνατά το χέρι του Τόμας και αποκοιμήθηκε πάλι. Ο Τόμας ήξερε ότι τώρα η Τερέζα κοίταζε κάτω από το παραθυράκι ενός αεροπλάνου, που πετούσε ψηλά, πάνω απ'τα αστέρια."

Είναι μερικές φορές που όλοι μας θέλουμε να βρεθεί κάποιος να μας πιάσει από το χέρι και να μας πει ότι "όλα είναι εντάξει, όλα θα πάνε καλά". Ακόμη κι αν το ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.

16 Μαρ 2009

Βαρκελώνη ή Θάνατος!

Μπήκα στη στενόμακρη, κλειστοφοβική αίθουσα και μόλις κάθησα στο αναπαυτικό κατά τ'άλλα κάθισμα είδα την αλήθεια να αναβοσβήνει σαν φλας μπροστά στα μάτια μου. δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη...
Όντως! Ούτε μία εικόνα της λατρεμένης μου ισπανικής πόλης και wanna-go προορισμού.
Η Barca για τον Σενεγαλέζο από το Τιεροίγ είναι η Ιθάκη του Οδυσσέα. Μαζεύει ο ψαράς τα δίχτυα του (άδεια πάντοτε, δυστυχώς) και ονειρεύεται τον παράδεισο που το όνομα του αρχίζει από 'B'. Ένας χωρικός μονολογεί ενώ τεμαχίζει τον κορμό ενός πελώριου δέντρου (σεκόγια;) με το αλυσοπρίονο.
Παράλληλα, η παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων ανακοινώνει ένα ακόμη τραγικό νέο: μια βάρκα με 37 λαθρομετανάστες και προορισμό τον παράδεισο έπεσε σε καταιγίδα. Η θάλασσα ξεβράζει τα πτώματα στην ακτή. Τραγικό!
Ο αφηγητής της ιστορίας έχει βρεθεί σε αντίστοιχη περίσταση. Και γλύτωσε. Και ξαναδοκίμασε. Είπε για δεύτερη φορά 'Barcelone ou la mort'. Και τα κατάφερε.
Η επιθυμία να κάνεις το όνειρο σου πραγματικότητα ξεπερνά το φόβο ξεπερνά κάθε επικείμενο κίνδυνο. Όνειρα για μια καλύτερη ζωή! Παλεύεις γι αυτά, ρισκάρεις γι αυτά! Αφήνοντας την (κλειστοφοβική) αίθουσα συνειδητοποίησα ότι η Βαρκελώνη δεν είναι ένα ταξιδάκι αναψυχής.

13 Μαρ 2009

Εικόνες του 21ου αιώνα

Με ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στη διαφήμιση και μια κουλούρα στην προώθηση ξεκινά το 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης!!! Ωωω πόσες μέρες! Ωωω πόσες αίθουσες! Ωωω πόσες πολλές προβολές! Θα παρακολουθήσουμε Choamsky, θα διαβάσουμε Huxley, θα ακούσουμε Μίκη, θα φάμε φραουλόπιτες, θα πούμε σκονισμένες λέξεις. Τέλεια!