31 Ιαν 2011

Toulouse Lautrec: ο άνθρωπος και η εποχή

Μια επίσκεψη στην έκθεση των έργων του Toulouse Lautrec που φιλοξενείται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα με έκανε να γνωρίσω έναν τραγικό καλλιτέχνη και μια παρεξηγμένη εποχή, την Belle Epoque.
Ο Ανρί (Henri de Toulouse Lautrec) γεννήθηκε το 1864. Το γεγονός πως οι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια, του προκάλεσε ατροφία στα πόδια, νανισμό και τον καθήλωσε στο 1.52, μακριά από την ζωή που ίσως ονειρευόταν.
Άρχισε να σκοτώνει το χρόνο του συχνάζοντας σε καμπαρέ και οίκους ανοχής της Μονμάρτης.
Το έριξε στη ζωγραφική.Ετοίμαζε πυρετωδώς σκίτσα, αποτυπώνοντας τους θαμώνες στα καμπαρέ και τους οίκους ανοχής όπου σύχναζε.
Γρήγορα, έγινε ο γραφίστας της εποχής. Έργα του μια σειρά από αφίσες, πόστερ, εξώφυλλα, διαφημιστικά που προωθούσαν τα in στέκια της εποχής, τους stars και τις όμορφες αρτίστες. Κάποτε, γνώρισε τον Van Gong, εμπνεύστηκε, ταξίδεψε στην Ευρώπη, έζησε στη νύχτα...
Η εφήμερη τέχνη του Lautrec αποτελεί την κυριότερη αποτύπωση μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από τα έργα του η Belle Epoque κατάφερε να μείνει ζωντανή. Η κάθε αφίσα που διασώθηκε, αποτελεί πηγή πληροφόρησης αιώνες μετά. Ο Henri μετατρέπεται σε ρεπόρτερ, κατά κάποιο τρόπο στη σκέψη μου.
Ένα κομμάτι της έκθεσης ήταν αφιερωμένο στη σχέση του με τη μαγειρική (μα τι μόδα πια, αυτή η μαγειρική!).
Οι επισημάνσεις του γύρω από τη διοργάνωση ενός καλόυ γεύματος ήταν εξαιρετικές, μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η προτελευταία:
'Το νερό καταστρέφει τον ουρανίσκο (βλ. γεύση). Στα γεύματα που παράθετε έβαζε χρυσόψαρα να κολυμπούν στις καράφες, για να μην τολμούν οι καλεσμενοι να πιούν'.
Ο Henri πέθανε από σύφιλη το 1901, σε ηλικία 36 ετών.

28 Ιαν 2011

Η σημασία της εκπαίδευσης στη ζωή και στη δουλειά μας

Δεν πιστεύω στους εμπειρογνώμονες. Όσο κι αν ασχοληθείς με ένα θέμα ή ένα επάγγελμα, όσο καλός κι αν γίνεις, πάντοτε χρειάζεται ένα γνωστικό υπόβαθρο, μια θεωρητική κατάρτιση που θα σου δώσει βάσεις για να γίνεις ακόμα καλύτερος.
Πως μου 'ρθε αυτό τώρα;
Με αφορμή την απεργεία των φαρμακείων θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβη λίγες μέρες πριν, κατά την πρόσφατη επίσκεψη μου σε ένα από δαύτα. Εν συντομία:
Πήγα να ζητήσω αναλγητικό τύπου 'cold n flu' για να ξεφύγω από ένα μίνι κρύωμα που με ταλαιπωρούσε.
-Ναι, αλλά πριν το αγοράσω, μήπως υπάρχει θέμα με τα συμπληρώματα Τ4 που παίρνω και δεν κάνει να τα συνδυάσω; ρωτάω την κοπελιά με την άσπρη ρόμπα.
-Εχμ, μπα, όχι, δε νομίζω...
-ΟΚ!
Κοιτάζοντας το φύλλο οδηγιών λίγο αργότερα αντιλαμβάνομαι ότι δεν μου κάνουν. Πάω πίσω.
-Δώστε μου κάτι άλλο γιατί αυτό που μου δώσατε δεν ενδείκνυται.
-Ναι, ε; για να δω (ανοίγει-διαβάζει) .... εχμ, τι να σας δώσω τώρα...;
-Εγώ θα σας πω;;;;
Για να μην τα πολυλογώ, ανοίξαμε όλα τα σχετικά σκευάσματα για να διαβάσουμε τις οδηγίες ώσπου να καταλήξουμε σε απλά nurofen.
Πληρώνω τη διαφορά και γυρνώντας την πλάτη ακούω την κοπελιά να μου λέει:
-Εεε, εντάξει, υπερβολές είναι αυτά. Κι εγώ παίρνω Τ4 και 'cold n flu' όταν χρειάζεται και δεν έπαθα τίποτα.... !!!!!
Γύρισα και την κοίταξα με νόημα.
"Βρε δεν έρχεσαι να σε γράψουμε στους Βοηθούς Φαρμακείου, λέω 'γώ, μην πάρεις στο λαιμό σου κανέναν άνθρωπο", είπα από μέσα μου.

26 Ιαν 2011

New Release!!

Έρχονται οι REM!
Έρχεται το Collapse into now!
Μια πρώτη γεύση από τα sample tracks με κάνει να ανυπομονώ... οι παλιές αγάπες βλέπεις δεν ξεχνιούνται!
Θα επανέλθω επί του θέματος :)

"I know what I'm chasing and I know that this is changing me"

[Uberlin]

24 Ιαν 2011

Do you know what time it is?

Πρόκειται για ντοκυμαντέρ του BBC, που προβλήθηκε στα πλαίσια του 5ου Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών πριν κανα-δυο μήνες. Το είδα χθες σε μια προσπάθεια να καταλάβω τι ισχύει και να πάψω να αγχώνομαι όταν αργώ. Δεν κατάλαβα ακριβώς τι ισχύει και άρχισα να αγχώνομαι ακόμα περισσότερο στην ιδέα του πόσο μικροί και τιποτένιοι είμαστε μπροστά στην απεραντοσύνη του χωροχρόνου.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εμπειρία του χρόνου είναι μια ψευδής ιδέα που ο καθένας βιώνει με τον τρόπο του. Και όσο κι αν ακούγεται παράλογο, ο δικός μου χρόνος είναι διαφορετικός από τον δικό σου. Όλα είναι σχετικά.
Την εκανε τη δουλειά του το ντοκιμαντέρ. Αποφάσισα να πάψω να βιάζομαι!

22 Ιαν 2011

Μια βόλτα στην πόλη με εκπτώσεις και βροχή!

Παρασκευή απόγευμα, είχα μια πελώώώώρια λαχτάρα για εκπτωσιακό shopping.Ευκαιρία είναι είπα, να κάνω μια βόλτα, λίγο χάζι στις βιτρίνες, ίσως βρω κάτι που μ'αρέσει, ήθελα να ψωνίσω κι ένα δώρο...
Δεν με πτόησε ο άπειρος κόσμος μέσα στα μαγαζιά. Ξέρεις, οι ορδές από μανιακές πελάτισσες που προκαλούν στο πέρασμα τους το χάος,στοιβάζουν τα ρούχα τσαλακωμένα στους πάγκους και παρατούν ότι δεν τους κολακεύει στο δοκιμαστήριο. Ούτε ο άπειρος κόσμος στα πεζοδρόμια με πτόησε.'Ολοι αυτοί που περπατούν επί της Τσιμισκή, της Μητροπόλεως, της Αγίας Σοφίας, κρατώντας την ομπρέλα ανοιχτή κάτω από τα υπόστεγα.
Ξεροκατάπια όμως όταν, στο δοκιμαστήριο γνωστού καταστήματος, αναγκάστηκα να ζητήσω από την πωλήτρια το μεγαλύτερο νούμερο στο φορεματάκι που δοκίμασα.
-Ε, ναι λοιπόν, μανδάμ, πάχυνα, το παραδέχομαι. Ανέβηκα ένα νούμερο ...

21 Ιαν 2011

Friday's Pieces


Κομματάκια που συνθέτουν μια 'άλφα' ποιότητα χειμερινής ζωής:
1)Πρωινή βόλτα με το φρεντάκι στα πάρκα με το καταπράσινο γκαζόν -χειμώνα καιρό- στη μαρίνα Αρετσούς
2)Καφές και εφημερίδα στον καναπέ του σπιτιού μου
3)Μεσημεριανό ουζάκι - μπυράκι με καλή παρέα (που απαραίτητα φτάνει το ηλιοβασίλεμα)
4)Οικογενειακό χουχούλιασμα στον καναπέ με μαραθώνιες προβολές Tv Shows (Dexter that is!)
Αρκεί να μην βρέχει... αχ, ας έχει ήλιο το Σ/Κ!!

20 Ιαν 2011

Τόμος Β'

Να'τα μας!
Μέρες γυρίζει στο μυαλό μου η επιστροφή, μα μόλις έπιασα χαρτί και μολύβι ήρθε και το writers block.
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
ΝΕΟ BLOG!
-όχι άλλο μαύρο. Φωτεινά χρώματα. (ανοιχτό γκριζάκι, μην το παρακάνουμε!)
-όχι άλλες σκέψεις. Ναι δηλαδή, αλλά αυτό το τεράστιο thoughts που εμφανίστηκε στη νέα εφαρμογή δεξιά, μου μυρίζει καμμένο εγκέφαλο.
ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!
-όχι άλλες αποφάσεις. Αφού ποτέ δεν τις τηρώ
-όχι άλλους άπιαστους στόχους. Είναι η χειρότερη πηγή άγχους.

Καλή Χρονιά λοιπόν αγαπημένε μου αναγνώστη. Καλές επιτυχίες σε ότι κάνεις και καλές αναγνώσεις από δω και πέρα. Αλήθεια, είσαι ακόμα εδώ;