Το βιβλίο "Οι άνεμοι του Καμίνο" έπεσε τυχαία στα χέρια μου την περασμένη Κυριακή, καθώς ήταν ένθετο στο Πρώτο Θέμα. Παρόλο που διαφημίστηκε ως συγκλονηστική αστυνομική λογοτεχνία, ξεκίνησα την ανάγνωση απρόθυμα. Τελικά μου πήρε λιγότερο από μια βδομάδα να το τελειώσω!
Πρόκειται για ένα βιβλίο εύπεπτο, με τις 353 σελίδες να φεύγουν σαν νερό. Τα ειδυλλιακά τοπία του Καμίνο και ένας τυφώνας από αυτούς που ισοπεδώνουν τα πάντα στο πέρασμα τους αποτελούν το σκηνικό της ιστορίας. Αληθινοί άνθρωποι με μια γνήσια συμπεριφορά γεμάτη επιθυμίες αλλά και αδυναμίες πρωταγωνιστούν. Όσο "αληθινοί" μπορούν να θεωρηθούν μια ομάδα συγγραφέων!
Ο θάνατος του συγγραφέα Νέλσον Κερ στην αρχή θεωρήθηκε ατύχημα, όχι όμως στα μάτια των φίλων του, που αναλαμβάνουν το ρόλο του εξιχνιαστή εγκληματων και βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια υπόθεση τεραστίων διαστάσεων.
Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από υπεραναλυτικές περιγραφές, που ίσως φαίνονται ανούσιες, αλλά είναι αυτές που σε βάζουν στο κλίμα. Παρόλο που δεν διεκδικεί θέση στην avant garde των έργων συγγραφικής τέχνης, είναι ακριβώς ό,τι υπόσχεται στο οπισθόφυλλο του: "η ιδανική καλοκαιρινή απόδραση γι αυτό το καλοκαίρι". Κι ας το διάβασα Μάρτη μήνα! Μου άφησε μια ευχάριστη γεύση ολοκλήρωσης και την ανάγκη να αφήσω λίγο χρόνο να περάσει πριν πιάσω το επόμενο βιβλίο της λίστας ανάγνωσης μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου