Ο "Τρυποκάρυδος" του Tom Robbins βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου εδώ και 15 περίπου χρόνια. Προσπάθησα τουλάχιστον 10 φορές να τον διαβάσω, αλλά καμία φορά δεν κατάφερε να με κερδίσει. Μέχρι σήμερα! Σήμερα μπορώ να πω με ικανοποίηση ότι τελικά τα κατάφερα: ολοκλήρωσα την ανάγνωση 289 σελίδων γεμάτων ασυναρτησίες και άσκοπες περιγραφές.
Ομολογουμένως, πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής. Χαώδης, χιουμοριστική και ασύνδετη η γραφή του Robbins σε παρασύρει σε μια κατάσταση αλλόκοτη, με την οποία δεν μπορείς να ταυτιστείς. Παρακολουθείς το σουρεάλ ειδύλλιο της ξεπεσμένης πριγκίπισσας με τον βομβιστή - παράνομο από απόσταση, ενώ ταυτόχρονα μπλέκονται στην υπόθεση Πυραμίδες, Άραβες, βασιλείς και ... ένα πακέτο Κάμελ. Άλλωστε, τί ποιο επίκαιρο από ένα πακέτο Κάμελ εν έτει 1980 όταν και γράφτηκε το βιβλίο;
Δεν θα σας πώ εάν η ερωτική αυτή ιστορία έχει αίσιο τέλος. Θα αναφέρω απλά ότι μέσα στην παραδοξότητα της εκφράζει ξεκάθαρα τον απόλυτο έρωτα, τις θυσίες που είναι ικανός να κάνει κανείς για το άτομο που αγαπά. Επίσης, είναι και αρκετά spicy, με λεπτομερείς περιγραφές που ίσως δεν θα ήθελες να μάθεις!
Τον Tom Robbins τον λατρεύεις ή τον μισείς. Εμένα κατατάξτε με στη δεύτερη κατηγορία. Χαίρομαι που ολοκλήρωσα την ανάγνωση, ώστε να έχω ολοκληρωμένη γνώμη, αλλά δε νομίζω ότι θα αφιερώσω το χρόνο μου σε κάποιο άλλο από τα πολυδιαφημισμένα βιβλία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου