Στο άκουσμα και μόνο του τίτλου έβαλα τα γέλια! Άκου... meat train... είδα όμως στους συντελεστές Clive Barker, είδα στους πρωταγωνιστές Vinnie Jones και πείστηκα να πατήσω το play. Προδιαθετημένη για πολύ γέλιο, το ξαναλέω!
Κι όμως! Είχε ενδιαφέρον! Σε έβαζε στη διαδικασία να προχωρήσεις την υπόθεση με το μυαλό σου λίγο παρακάτω, παρόλο που ήταν εύκολο να μαντέψεις τη συνέχεια. Επίσης, σε κρατούσε σε εγρήγορση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τραβήχτηκα ασυναίσθητα προς τα πίσω, νομίζοντας ότι θα λεκιαστώ από τα αίματα. Τόσο splatter όσο και ο τίτλος του!
Στο τέλος ... άσε δεν το λέω, να το δεις! Μετά το τέλος της ταινίας σκεφτόμουν ότι μάλλον δεν θα πάρω ποτέ ξανά το μετρό μόνη μου αργά τη νύχτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου