Αφού αποχαιρετήσαμε την ελευθερία μας με ένα (ανεπίτρεπτο) γλέντι άνευ προηγουμένου στα Λαδάδικα, εμείς οι Θεσσαλονικείς υποδεχόμαστε από σήμερα το lockdown. Το δεύτερο lockdown που μέσα σε λίγους μήνες θα έρχεται να παίξει για δεύτερη φορά με την ψυχολογία μας.
Την πρώτη φορά το παλέψαμε με αισιοδοξία και συνεχίσαμε να ονειρευόμαστε. Εστιάσαμε στα θετικά σημεία του εγκλεισμού και καταφέραμε να επανέλθουμε στην (σχεδόν) κανονική ροή του προγράμματος μας. Τώρα η αισιοδοξία έχει κοπάσει και τα όνειρα έδωσαν τη θέση τους στον σκεπτικισμό. Δεν υπάρχει κάτι το θετικό για να εστιάσουμε και είναι εντελώς αβέβαιο αν θα καταφέρουμε να επανέλθουμε (έστω και λίγο) στο κανονικό μας πρόγραμμα.
Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ΄ρθεις
Χρησιμοποιώ το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης γιατί ζω σε αυτή. Σίγουρα οι κάτοικοι των Σερρών, των Ιωαννίνων και άλλων περιοχών τα έχουν σκεφτεί όλα αυτά και ίσως τα έχουν γράψει πριν από μένα. Ίσως πάλι, κάποιος άνθρωπος στην Κομοτηνή ή στη Λάρισα να διαβάζει τώρα αυτές τις γραμμές και να κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι του. Ίσως αύριο να είναι κι άλλοι άνθρωποι που κατοικούν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας σε αυτή τη δυσάρεστη θέση. Δυστυχώς, τα πράγματα δείχνουν ότι εκεί οδηγούμαστε, πιθανότατα και σε ένα (ο μη γένοιτο) καθολικό lockdown.
Αλήθεια, πώς μια επιχείρηση θα μπορέσει να ορθοποδήσει ξανά για 2η φορά με μηδενικούς τζίρους; Πώς ένας εργαζόμενος που θα σταματήσει για 2η φορά από τη δουλειά του θα μπορέσει να επιβιώσει; Όσοι ακόμα εργαζόμαστε, πώς θα διαφυλάξουμε την υγεία μας, χρησιμοποιώντας κάθε μέρα το απαρχαιωμένο σύστημα μαζικής συγκοινωνίας - κορονοφωλιά (βλέπε ΟΑΣΘ); Την υγεία μας όλοι, πώς θα την εξασφαλίσουμε;
Γελάτε γιατί χανόμαστε
Ενώ τα νεύρα μας δοκιμάζονται για ακόμα μια φορά, ας επικρατήσει η ψυχραιμία κι ας προτάξουμε το πιο ισχυρό μας όπλο: το χιούμορ. Ας αξιοποιήσουμε το γέλιο μας ως ασπίδα απέναντι σε κάθε τι που μας πονάει. Ξέρω, είναι δύσκολο. Αλλά όσο η ζωή μας θα μοιάζει με κακόγουστη φάρσα, ας ξεγελάσουμε τη μελαγχολία (απελπισία) μας, γελώντας.
Όχι, το πρόβλημα δεν είναι ότι θα πάψουμε να πηγαίνουμε στο γυμναστήριο (που ούτως ή άλλως δεν πηγαίναμε), ούτε ότι η νέα καραντίνα συμπίπτει με την εποχή του μελομακάρονου. Κι όμως, στα social media και αλλού, οι πιο δυνατοί επιλέγουν να διακωμωδήσουν την κατάσταση. Ακόμη κι αν αυτό είναι απλώς μια βιτρίνα, που κρύβει τα πραγματικά τους συναισθήματα. Γελάμε για να μην το χάσουμε τελείως. Γελάμε για να μην κλαίμε. Το γέλιο μας κάνει πιο ανθεκτικούς, πιο δυνατούς! Θα το ξεπεράσουμε κι αυτό. Όλοι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου