Εισπρακτικες τακτικες..

Μέρες τώρα ζω ένα σχεδόν σουρεαλιστικό σκηνικό, με πρωταγωνίστρια την Credicom, την "εξειδικευμένη τράπεζα στην καταναλωτική πίστη!" Όλα ξεκίνησαν από ένα μικρό υπόλοιπο, ύψους 37,41€ που προέκυψε από τις τακτικές πληρωμές των δόσεων του αυτοκινήτου μας. 

Λάβαμε λοιπόν και οι δύο συν υπόχρεοι ενημερωτικό sms για το ποσό αυτό, συνοδευόμενα από κλήση στην οποία εξηγήσαμε ευγενικά ότι το γνωρίζουμε και ότι θα το φροντίσουμε μαζί με την καταβολή της επόμενης δόσης. (2 sms και 1 κλήση).

Ακολούθησε επιστολή στο σπίτι, την οποία θεωρήσαμε ότι είχαν ήδη στείλει πριν τους ενημερώσουμε.

Δυο μέρες μετά, λάβαμε άλλα 2 sms, στα οποία απάντησα με τηλεφώνημα μου εγώ. Αφού επανέλαβα ότι το ποσό θα πληρωθεί μαζί με την επόμενη δόση, τους επέστησα την προσοχή στο ότι δεν θα πρέπει να ενοχλούν τους πελάτες τους εφόσον έχει ήδη γίνει συνεννόηση. Έκλεισα το τηλέφωνο λέγοντας τους να ξε-τσεκάρουν επιτέλους το πεδίο που στέλνει τις αυτόματες ενημερώσεις. 

(Έως τωρα έχουμε: 4 sms / 2 κλήσεις / 1 επιστολή).

Νομίζαμε ότι ηρεμήσαμε, μέχρι την περασμένη Παρασκευή, που ο άντρας μου δέχθηκε όχι μια, αλλά 2 κλήσεις, από δύο εκπροσώπους μέσα στο ίδιο πρωινό. Εκεί είναι που το παίρνεις στην πλάκα και τους λες ότι έχουν ήδη ξοδέψει άλλα 37€ μόνο και μόνο για να μας ενημερώνουν. 

Χθες, γυρνώντας στο σπίτι βρήκα στο γραμματοκιβώτιο άλλη μια επιστολή...

(Έως σήμερα έχουμε: 4 sms / 4 κλήσεις / 2 επιστολές).

Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά σκέφτηκα ότι η δική μας ιστορία είναι αστεία. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η πίεση ασκείται σε ανθρώπους άνεργους, με παιδιά, σε ανθρώπους που είχαν κάποια αβαρία και δε μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μεγαλύτερα ποσά; Δε λέω, πρέπει και η εταιρία να εισπράξει. Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα. Άλλα, για το Θεό, ας υπάρχει μια σχετική ανοχή, τουλάχιστον όταν γίνεται συνεννόηση. Εισπρακτικές τακτικές όπως αυτή της Credicom, είναι αυτές που οδηγούν τον κόσμο στο χείλος της αυτοκτονίας.