Σκέψεις και λέξεις εφ’ όλης της ύλης!

Καλημερα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα!

Καταρχήν, φεύγοντας ο Οκτώβριος μου άφησε μια γεύση σα να μην πέρασε ποτέ, σαν να μην ήρθε, σαν να μη τον έζησα… Χτες το συνειδητοποίησα, αλλά δεν προβληματίστηκα και τόσο, καθώς έφτασε ο Νοέμβριος, που ως γνωστών είναι ο πιο αγαπημένος μου μήνας όλου του χρόνου!

Η ζωή κυλάει πλέον ήρεμα, το πρωτόκολλο έφυγε, εγώ ανέλαβα ρόλο Bari Focus και μπήκα σε μια διαφορετική καθημερινότητα, στην οποία πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται καλόβολος και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες τραγουδώντας ταυτόχρονα Morissey! * Καθώς επιστρέφω πλέον σπίτι νωρίς, έχω άπλετο χρόνο να ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν. Έτσι, το έχω ρίξει στις ταινίες. Όμως η βλακεία μου ώρες-ώρες δεν έχει όρια: έβαλα προχθές να δω το 2012 doomsday. Μετά για ώρες απορούσα πως είναι δυνατό μια ταινία με ότι να’ναι σενάριο, άγνωστους ηθοποιούς και καθόλου εφφέ να σπάει ταμεία στην Αμερική…? Μετά κατάλαβα ότι πρέπει να δω το 2012. Σκέτο. Χωρίς παρελκόμενα… Τι άλλο είδα; The Tournament, Meteor, Surrogates, Seven Pounds… νομίζω ότι τα έγραψα με τη σειρά που μ’άρεσαν. Για σήμερα έχω το Moon.

Λοιπόν για να τελειώνουμε, να τι περιμένω από το Νοέμβριο: 1.το ταξίδι μου 2.το φεστιβάλ κινηματογράφου 3.τη γιορτή μου 4.τα γενέθλια μου 5.τα Χριστούγεννα

Και για το τέλος, μεταφέρω ένα απόσπασμα για τους Τοξότες από το stardome, το οποίο επιβεβαιώνει ο Πανόπουλος ότι γράφει το γράφει για μένα (ή ορμώμενος από μένα): «Οι πολιτισμένοι Τοξότες θα βρουν αυτή τη διέλευση ενδιαφέρουσα και αναζωογονητική έστω κι αν ανασυρθούν τραυματικές μνήμες. Οι υπόλοιποι θα κοιτάξουν τους πίνακες αναχωρήσεων στο Ελ Βεν και θα πάρουν το αεροπλάνο με τον πιο ενδιαφέροντα μακρινό προορισμό ώστε να γεμίσουν το μυαλό τους με καινούργια όνειρα, στόχους και ελπίδες.»

*someday goodbye will be farewell, so grab me while we still have the time…