17 Ιουλ 2009

Το πριν και το μετά!

Ας περιαυτολογήσω λίγο...
Δύο πράγματα είναι που μου αρέσουν πολύ όταν πρόκειται να παρακολουθήσω μια συναυλία. (το παρακολουθήσω δεν είναι και η πιο κατάλληλη λέξη)
1.
Το διάστημα πριν, όταν κυκλοφορώ με γεμάτω το mp3, με το best του εκάστοτε καλλιτέχνη, το live και τα υπόλοιπα albums, τα οποία συνήθως ακούω σε αντίστροφη χρονολογική σειρά, διαλέγω 'τα καλύτερα μου' και βγάζω το ιδανικό playlist του live.
2.
Το διάστημα μετά, όταν έχω ξυπνήσει την επόμενη μέρα και συνειδητοποιώ πως έχω πέσει έξω στο playlist. Πως όση προετοιμασία κι αν έχω κάνει, όσα τραγούδια κι αν έχω ακούσει, πάντα υπάρχει κάτι που μου έχει ξεφύγει. Και -ω τι σύμπτωση- είναι αυτό που μου κολλάει στο μυαλό. Κι αρχίζω να ψάχνω, να ψάχνω... Έτσι είχα πάθει τότε, έτσι έπαθα και χθες. Thank god, πάντα υπάρχει κάποιος που βοηθά να ξεκολλήσεις!

Έτσι, σήμερα τραγουδάμε (με τσιριχτή φωνή):
There's nothing to say I get in the way Unable to break obsession
και ξανά...
There's nothing to say I get in the way Still unable to break obsession

Δεν υπάρχουν σχόλια: