Βρίσκομαι σε ένα λεωφορείο. Τουριστικό. Όχι όμως σαν τ'αλλα. Ευρύχωρο, κλιματιζόμενο, με λευκές δερμάτινες πολυθρόνες, με ατομικό τραπεζάκι και διάδρομους ανάμεσα.
Κάθομαι δίπλα στο παράθυρο. Λίγο παραπέρα κάποιος κύριος και λίγο πιο μπροστά μπορώ να διακρίνω την πλάτη μιας εύσωμης κυρίας.
Έξαφνα, μια εντυπωσιακή ξανθιά (υπαρκτό πρόσωπο του κύκλου μου, δικηγόρος -ονόματα δε λέμε!) αρπάζει το μικρόφωνο και σαν άλλος ξεναγός παίρνει το λόγο: "Είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Ρίξτε μια τελευταία ματιά, αποχαιρετήστε το τοπίο γύρω σας. Φεύγουμε".
Η επιθετική σιγουριά στη φωνή της και η απαίτηση να υπακούσουμε με κάνουν να ξυπνησω τρομαγμένη.
2 σχόλια:
γεύση από παλιά posts! :)
thank u for listening :)
Δημοσίευση σχολίου