Γενέθλια ήταν και πέρασαν!

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος την ημέρα των γενεθλιών μου σας ζαλίζω με την ανασκόπηση του έτους και τα σχέδια για τη νέα χρονιά. (Ναι, εγώ τώρα -στα γενέθλια μου- μπαίνω σ' αυτή τη διαδικασία, όχι την Πρωτοχρονιά). Φέτος δε θα πω πολλά. Το μόνο που επιθμώ είναι ηρεμία και έμπευση!

Περί Παιδείας...

Αντιγράφω εδώ σε ένα ενιαίο κείμενο τις σκέψεις μου που κατέθεσα πρόσφατα με απανωτά twits!!
Απαίδευτοι είναι οι άνθρωποι που δε λένε 'ευχαριστώ' και 'συγνώμη'. Απαίδευτοι είναι και όσοι δεν κάνουν follow back. Απαίδευτοι είναι οι άνθρωποι που δεν περνούν το δρόμο από τις διαβάσεις, καθώς κι εκείνοι που μιλούν φωναχτά μέσα στο λεωφορείο. Τελικά η καλλιέργεια και η παιδεία δεν διδάσκονται..
[follow me: @yourcatherine ]

Hunger Games

Ένας είναι ο κανόνας: μείνε ζωντανός για να κερδίσεις! Μα κάπως έτσι δεν συμβαίνει και στην καθημερινή μας ζωή; Μόνο ο δυνατότερος επιβιώνει. Πάντοτε.

Σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη πολιτεία, απ' αυτές που δεν υπάρχουν, οι ετήσιοι αγώνες πείνας έρχονται για να τους χορτάσουν: απ' τη μια, το κοινό που παρακολουθεί με σασπένς από τους δέκτες της τηλεοράσεως. και απ' την άλλη τους κατοίκους της "περιοχής" που θα καταφέρει να επικρατήσει.
Γιατί μόνο μία από τις δώδεκα περιοχές θα καταφέρει να εξασφαλίσει το φαγητό της χρονιάς, μόνο ένας από τους εικοσιτέσσερις συμμετέχοντες θα μείνει ζωντανός.
Φρικτό όταν αναλογίζεσαι ότι οι παίκτες είναι παιδιά.
Τρομαχτικό όταν γνωρίσεις τη δίψα για επικράτηση της πρωταγωνίστριας, Κάτνις.
Διαβάζοντας το βιβλίο θα θυμηθείς τον Μεγάλο Αδερφό του George Orwell. Κι αν είσαι τύπος της τηλεόρασης θα βρεις ψήγματα του big brother (..watching you! :).
Και μιας και αναφέρθηκα στην εικόνα... για άλλη μια φορά, η ταινία κατώτερη των προσδοκιών..