No More Lost

Από εκείνο το απόγευμα της Δευτέρας (του Αγ. Πνεύματος) που έγινε η τελευταία πανυγηρική προβολή, έχουν περάσει δέκα μέρες. Δέκα μέρες γεμάτες αναλύσεις, συζητήσεις και αναγνώσεις στα διάφορα blogs και fora, για να βρεθεί τελικά το βαθύτερο νόημα, ο λόγος αν θες για τον οποίο όλοι μας παρακολουθούσαμε φανατικά το LOST.
Πολύ το κουράσαμε.

ΟΚ, το Lost τελείωσε.
ΟΚ, έμειναν αναπάντητα ερωτήματα.
'Ομως:
"The most important part of your life was the time that you spent with these people", είπε ο (σοφός) μπαμπάς στον Jack.

Ναι.
Το πιο σημαντικό όλων είναι ο χρόνος που περάσαμε με αυτούς τους ανθρώπους.
Tο ταξίδι, για να το πω πιο ποιητικά.
Τα βράδια με καλή παρέα και τα απαραίτητα σνακ μπροστά στην οθόνη. Η ανυπομονησία να βρεθούμε για να πατήσουμε το play. Το καθιερωμένο 'σπίτι μου ή σπίτι σου;' Η κλασική απορία 'το έχεις το επεισόδιο ή να το φέρω;'. Οι συζητήσεις μετά την προβολή. Οι χαμένες ατάκες όταν ο Έκτορας ή ο Freddie (κυρίως αυτός) έτρεχαν γύρω γύρω.

Κακά τα ψέματα, το Lost ήταν η κορυφαία σειρά που κατάφερε να μας κρατήσει σε αγωνία με την εξέλιξη της από το πρώτο ως το τελευταίο επεισόδιο. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει άλλη τέτοια.

Σ'ευχαριστούμε Lost!

Ευχές!

Σήμερα: Καλό Μήνα, everybody!

Χθες: Καλές Δουλειές, Άρτσι!

Προχθες:Χρόνια Πολλά, yourCatherine!
Δύο χρόνια blog
:)